عاشقانه ای برای همه
عاشقانه ای برای همه... -_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_- به نام خدا خدایا چرا هیچ چراغی شبستان دلم را روشن نمیکند؟ چرا مرغان دریایی روی امواج صدای من بال نمیزنند؟ چرا میخک سپیدی در باغچه احساسم نمیروید؟ چرا این قدر شبیه سنگها شده ام؟ خدایا مرا در کوره راههای پر سنگلاخ نفس تنها مگذار به فرشته ها بگو ماه را در کف بگیرند و تاریکی های روح مرا به روشنایی مبدل کنند . به ستاره ها بگو ذره ای از اسمان را برایم معنا کنند. خدایا چقدر پیوسته از تو گفتن را دوست دارم خدایا اگر چه از تو دور مانده ام اما نخلستانها و نیستانها را دوست دارم و هیچ گاه بد خاکریزها رو نخواستم و علیه ابشارها حرفی نزدم در روز حشر مرا در نزد شقایقها شرمنده مخواه خدایا دل سرد سیرم را همنشین خورشید های نا مکشوف کن چشمهایم را به سفری بی زوال ببر به دستهایم عدالت را بیاموز و به پاهایم صبر بده تا بی کفشی را تاب بیاورند. خدایا چطور بر من خشم نمی گیری ؟ صبر تو کاسه صبر مرا لبریز کرد ، خشم تو در کجای این عالم خاکی پنهان شده ؟ خدایا ! یاد زیبایت را از خاطرم مگیر ..عشق عالم گیرت را از این بنده حقیرت دریغ نکن .. خدایا ! شرمم می آید که مرا می خوانی و من رو بر می گردانم .. خدایا ! شرمم می آید که پاکی را از یاد برده ام .. خدایا ! شرمم می آید که عشق تو فراموشم شده .. خدایا ! یادت را از خاطرم دور مکن.. می دانم که مستی ام و هشیاریم از اراده توست ، می دانم که خواب و بیداریم از اراده توست .. مهری که بر گوش و چشمم زدی باز کن .. دلم بسته تر از هر روز ، غرق در دنیای هوس ، عشق تو را به یاد نمی آورد .. می دانم که اینجایی ، می دانم که دوستم داری .. می دانم که نزدیک تری به من ، از خودم ... خدایا پرده از رویم بردار تا عشقت وجودم را شعله ور کند.. دلم طاقت دوری از تو را ندارد ، خدایا می دانم که مرا نگاه میکی ! توانم بده تا نگاهت کنم .................. چقدر دوست داشتم یک نفر از من می پرسید: چرا نگاه هایت آنقدر غمگین است؟ چرا لبخندهایت آنقدر تلخ و بیرنگ است؟ اما افسوس که هیچ کس نبود ... همیشه من بودم و تنهایی پر از خاطره ... آری با تو هستم ...! با تویی که از کنارم گذشتی... و حتی یک بار هم نپرسیدی، چرا چشمهایم همیشه بارانی است ای کاش میدانستم پس از مرگم اولین اشک از چشم چه کسی فرو میریخت مرگم جانم را فدایش کنم. تمام جهان را به دنبال تو گشتم اما تو را نیافتم .عاقبت نا امید و خسته بازگشتم. ..:::آمدم نبودی:::.. سکوت را میپذیرم اگر بدانم روزی با تو سخن خواهم گفت... تیره بختی را میپذیرم اگر بدانم روزی چشمان تورا خواهم سرود... و مرگ را خواهم پذیرفت اگر بدانم تو روزی خواهی فهمید که ... دوست دارم -_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_- به قدر هر چه گل دیدم مرا آزار کردی تو خیانت را دو باره در دلم تکرار کردی تو چقدر این چشم ها را پیش مردم خار کردی تو نمی بایست نفرین آخرین پیمان ما می بود می دونی چقدر دوستت دارم؟ به اندازه تارهای موی سرت ضرب در تعداد نفس هات ضرب در تموم ستاره های آسمون ضرب در صفر .. دیشب فرشتهای به خوابم اومد گفت: گل یا پوچ؟ گفتم: گل. دستشو باز کرد و تو رو بهم داد هر وقت توی زندگی به یه در بزرگ رسیدی که روش یه قفل بزرگ بود نترس و نا امید نشو!!! چون اگه قرار بود باز نشه جاش یه دیوار میذاشتن نخ داخل شمع ازشمع پرسیدچرامن می سوزم تواب می شی شمع پاسخ دادمگه می شه کسی که داخل قلبم بسوزه ومن براش اشک نریزم
-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_-_-_-_ 
و آخرین کسی که مرا فراموش میکرد کیست، تا قبل از
-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
آه از آن لحظه که دیدم بر سر در خانه ام نوشته بودی:
-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
عجب دیوانه بودم من که دل بستم به چشمانت
و کار این دل دیوانه را دشوار کردی تو
چقدر از التماسم پیش مردم آبرویم رفت
شنیدم بارها با دیگری بودی ولیکن حیف
شهامت مال هر کس نیست پس اینکار کردی تو
چقدر شعر های زیبایی برایم خواندی و گفتی
دغا در عشق و بازی با احساس من بسیار کردی تو
دلم میخواست قلبت پیش من باشد نشد زیرا
و در انجام هر کاری که بود اجبار کردی تو
نمی بخشم تو را َ او را َ و هر کس را که بد باشد
خدایم خود تلافی میکند هر کار کردی تو
مرا اما به این کار غلط نا چار کردی تو
دلم را دگر از هر چه نگاه و آرزو کندم
تمام پنجره های مرا دیوار کردی تو
چه حسنی داشت درد این شکست تلخ میدانم
مرا از خواب عشق و عاشقی بیدار کردی تو
-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
| Design By : Pichak |
